Zaterdag 3 augustus

In de ochtend worden we gewekt door een hoosbui. Door de hitte slapen we met ramen en deuren open en dus regenen we nat. Ruud rent naar buiten om alles dicht te doen, maar is binnen 1 minuut doorweekt. Vervolgens is het eigenlijk direct weer droog. Dit overkomt ons overdag nog een paar keer. Vijf minuten flinke regen en dan is het weer droog. 

De zon is niet zo actief als anders door flink wat wolken in de lucht en om 10.15 uur vertrekken vanuit Alcaniz. Bij het inpakken van de auto komen we tot de ontdekking dat de koelkast de hele nacht heeft aangestaan. Oeps, als die nog maar start. Gelijk proberen .... Na het omdraaien van de sleutel blijft het angstvallig stil. Gelukkig staan we op een flauwe helling, dus na een klein zetje rolt de auto, spring ik erin en laat de koppeling opkomen in zijn tweede versnelling. Hij start direct, waarop Jesper droog opmerkt; "Waarom moesten we eigenlijk duwen, hij start toch gewoon."

Eerst weer door het dorre Spaanse land, maar hoe dichter we bij de Spaans-Franse grens komen, wordt het landschap bergachtiger, groener en mooier. 

Rond 3 uur in de middag rijden we Frankrijk weer binnen. We sturen een berichtje naar broer Frans en familie. Blijken ze op een bergtop te staan in Font Romeu,  een ski-oord op 1.800 meter hoogte. De hele reis doen we ons best om dergelijke weggetjes te mijden met volgepakte 2CV, aanhanger en dakkoffer, maar nu zijn we aan een onmogelijke klim begonnen.We hebben vaak de eerste versnelling nodig om boven op deze gigantische berg aan te komen, maar het lukt. Eenmaal in het dorp is de weg naar camping Hutopia snel gevonden maar helaas afgesloten door een autospektakel. De omleidng is met de Franse slag neergezet en we geven het bijna op om elkaar te ontmoeten. 

 

We moeten 2 keer straatje keren op steile hellingen, maar net als we de plaats weer uitrijden,  zien we de juiste camping en vinden we inderdaad een bekende Nederlandse bus in de buurt. We hebben even een flinke pauze en dan komt Dirk als eerste naar beneden wandelen.

Grappig hoor om zo ver van huis familie tegen te komen.

Als we iedereen gezien hebben, rijden we snel verder en moeten een enorme daling trotseren. 13,5 kilometer lang dalen we 10% met na elke bocht weer een nieuwe haarspeldbocht. We zijn allang blij dat we hier niet naar boven moeten, maar ook dit is een grote opgave voor de 2CV, zoveel mogelijk om de motor remmen, maar dat betekent ook dat je de snelheid laag moet houden. Als het aantal volgers te groot wordt, zetten we de auto even aan de kant, om iedereen te laten passeren. Uitgerekend op deze weg plaatst de douane een road block, zoals ze dat in Frankrijk noemen. Om de "smokkelaars" uit Andorra te betrappen, worden verschillende auto's aan de kant gezet en overhoopgehaald. Wij mogen gelukkig doorrijden.

 

Na nog wat boodschappen te hebben gedaan, zijn we eindelijk om half 8 op camping Belle Vue aangekomen, waar nog 2 plekken vrij zijn. Alles is hier heel krap opgezet en ook op deze camping zijn enorme hellingen, maar na veel zoek keer-  en klimwerk hebben we 1 van beide lege plekken gevonden en een paar plaatsen naast ons is nog een Hollandse 2CV aanwezig. Dat schept een band!

Friet gehaald op de camping en in het donker de tent opgezet. We kunnen gaan slapen en morgen gaan we genieten van het mooie uitzicht en een dagje lekker niets doen op de camping om eens een beetje uit te rusten.