Treinreizen
En opnieuw is er een dag met veel regen voorspeld, maar wel 25 graden verwacht in Chur. Nu hadden we in Nederland al kaartjes gekocht om vandaag met de trein van Chur naar Poschiavo te reizen en lijkt een treinreis een prima bestemming voor een regenachtige dag. Ook hier bij de camping een Gästekarte gekregen, waarmee we gratis met de bus kunnen reizen, dus we hoeven niet eens naar het station in Chur te lopen. Vanaf het naastgelegen zwembad vertrekt elk kwartier de bus naar het station. Om iets na half 10 zijn we op het station en onze trein die om 9.58 uur vertrekt, staat er al. Mooi, kunnen we vast instappen. De eerste trein brengt ons in Samedan in 1 uur en 3 kwartier. Als we twee haltes gehad hebben, start de omroepinstallatie om ons erop te wijzen dat we nu in het werelderfgoed van Unesco rijden en langs welke bijzonderheden we komen. De treinbaan is meestal 1-baans en soms moeten we dus even wachten op een 2-baans stuk tot er een trein gepasseerd is. In Samedan hebben we 3 minuten de tijd om over te stappen, maar de trein heeft wat vertraging vanwege het wachten op een tegemoetkomende trein. Als we de conducteur vragen wat nu te doen, lacht hij ons vriendelijk toe en gebaard dat we rustig onze weg moeten vervolgen. De tweede trein wacht gewoon even en dat is ook zo. In de tweede trein zitten we nog geen 10 minuten. Die brengt ons in Pontresina en daar blijkt dat we iets te weinig kleding hebben aangetrokken. We zijn in korte broek/t-shirt vertrokken, maar ondertussen zijn we op hoogte en is het nog maar een graad of 13 buiten. Iedereen loopt met lange broeken/jassen/truien/regenkleding…. Even doorbijten dus. In de trein is het weer prima qua temperatuur. De laatste trein brengt ons in ruim 1,5 uur in Poschiavo. Om 13.41 uur komen we aan op het station. Ook daar is het koud en onweert/regent het, dus we doen een kort rondje dorp en nemen de eerste de beste trein terug (om 14.28 uur). We hebben ondertussen gemerkt dat we dagkaarten hebben gekocht en kunnen dus in de hele regio toeren met de trein. We pakken dan ook de trein die ons in Sankt Moritz brengt, maar we zijn nog niet uitgestapt of het onweer als ook een stortbui barst los. Al snel wordt het iets droger en besluiten we ook nog even naar de plaats te lopen waar de Olympische ijsbaan was in 1928 en in 1948 tijdens de Winterspelen. We hebben 40 minuten de tijd voordat de trein naar Chur vertrekt. Het lukt om het voormalige Olympische terrein te vinden. Er is nu een golfbaan, waar het ijsstadion was, maar borden over de Spelen zijn er wel. Vervolgens haasten we ons weer naar het station, waar we precies op tijd zijn om de trein te halen. Om 19.04 uur zijn we weer in Chur en direct aansluiten hebben we de bus terug naar de camping. Het reizen met de trein door dit prachtige stuk Zwitserland was fantastisch. Je bleef je ogen uitkijken buiten. Het was jammer van het slechte weer, want het uitzicht punt op Alp Grüm was voor ons hetzelfde uitzicht als 9 jaar geleden op de Noordkaap: mist, mist en nog eens mist. En op veel meer stukken van de tocht zaten de bergtoppen in de wolken en was het donker. Gelukkig was het op de terugreis wat helderder tijdens het tweede deel van de tocht. Al met al toch een zeer geslaagde dag.