Stams
Vannacht hebben we voor het eerst wat minder geslapen. Ruud had er last van dat de camper kennelijk toch niet helemaal waterpas stond en Liske had sinds gisteravond last van buikkrampen. Door het bezoeken van het toilet midden in de nacht en Ruud die geprobeerd heeft om voorin de camper zittend te slapen voor een poosje, werd ook Krista wakker. En dan moesten we ook nog eens vroeg op staan. Omdat het voor ons weer een reisdag is en Krista nog graag naar het outdoorpark Lungau wil, hebben we om 9.30 uur afgesproken bij het Outdoorpark. Daar moeten we ons inschrijven en krijgt Krista uitleg bij de klim- en tokkelbanen. Terwijl Krista tussen de bomen klimt en tokkelt, vermaken Ruud en Liske zich met een waterfiets op het meertje tussen de tokkelbanen in. Na een rondje tokkelen, wil Krista de klimmuur nog proberen en dan vertrekken we voor weer een ritje van ruim 300 kilometer richting het westen van Oostenrijk. De rit voert ons een klein stukje door Duitsland. Als we alleen door Oostenrijk hadden willen rijden, dan was de route wel 50 kilometer korter geweest, maar we zouden er zo’n 1,5 uur langer over doen en dat was ook weer wat teveel van het goede als je pas om half 12 aan de rit begint. Ook al reden we bijna alles over snelwegen, het was weer prachtig onderweg. Rond 3 uur begon het wel te regenen en dat duurde wel tot een uur of 6 ’s avonds. Rond half 5 zijn we gearriveerd op camping Eichenwald in het dorpje Stams, waar ze gelukkig een plaatsje voor ons hebben. We moeten nog even afwachten hoe het er hier bij onbewolkt weer uitziet. Af en toe zien we wat bergtoppen voor ons uit de wolken komen, maar hoe het totaalplaatje eruit ziet, hebben we nog niet gezien, maar het dal kunnen we prima zien en dat bevalt ons prima.
