Sklabina
Er is wat regen voorspeld voor afgelopen nacht en ook voor overdag, maar als we wakker worden, hebben we geen regen gehoord en schijnt de zon een pit in de grond. We doen rustig aan. De activiteit is dichtbij de camping, dus we hebben geen haast om op tijd te vertrekken. We gaan het kasteel van Sklabina bezoeken, wat nog geen 20 minuten rijden van de camping vandaan is. Als we er bijna zijn, laat de navigatie een flinke haarspeldbocht zien, maar er is helemaal geen haarspeldbocht in de weg. We rijden te ver door, dus keren we de camper en gaan terug. Dan hoeven we ook die erg scherpe bocht niet meer te nemen. Als we opnieuw bij de ‘afslag’ zijn, is het niet eens een weg. We zien een helling naar boven met alleen gruis en grind en dit lijkt ons totaal niet geschikt om met een camper te proberen. We keren dus nog een keer, parkeren in het dorp en moeten dan 1,7 kilometer naar boven lopen. Na een half uur lopen (veel in de felle zon) hebben we (de ruïne van) het kasteel bereikt. Een enigszins chagrijnig kijkende jongedame die vrijwel geen Engels spreekt vraagt of we cash kunnen betalen als we het kasteel willen bezoeken. Dat lukt nog net. We hebben gelukkig niet al onze euro’s bij de receptie van de camping achtergelaten en mogen het kasteel bekijken. Er zijn 10 bordjes met toelichting op het terrein, waar waarachtig ook Engelse uitleg op staat. Tijdens de rondwandeling langs en door de overblijfselen van het kasteel is er een groep vrijwilligers aan het klussen. Ze zijn bezig om de ruïne wat te herstellen. Ziet eruit als een enorm project, maar later blijkt dat ze al meer delen van het kasteel onderhanden hebben genomen. Ook blijkt er een flinke groep geiten tussen de resten kasteel rond te lopen. Dat er dan af en toe wat bezoekers langslopen daar trekken ze zich geen moer vandaan. Ze komen je juist opzoeken in de hoop enige aandacht te krijgen. Die krijgen ze dan ook wel van de meeste personen en ze vinden het maar vreemd dat Liske niets met ze te maken wil hebben. In een al opgeknapt deel is een kleine expositie te zien en buiten de kasteelmuren is nog een kasteelmuseum. Als we daar naar binnen willen, wijst dezelfde chagrijnige jongedame dat we alleen onder begeleiding van een personeelslid naar binnen mogen, maar zij zit buiten een sigaret te roken, zegt verder niets en vertrekt na het roken naar elders. Als we een poosje buiten hebben zitten wachten en toch onze neus eens bij de deur vertonen, komt er een klusser naar buiten en we vragen of we binnen mogen kijken. Dat mag. Hij opent de deur voor ons en ook al zijn het maar twee kamers met attributen er is wel een Engels verhaal dat in beide ruimtes door de speakers komt. Deze man spreekt een beetje Engels, vraagt waar we vandaan komen en vertelt na de audio-uitleg enthousiast bij een kast uit Mechelen (België), over de echtgenoot van de laatste bewoonster die een bekend componist is geweest (Jenö Hubay) en over het Orava kasteel waar we langs komen als we morgen naar Zakopane willen gaan. Deze man is razend enthousiast over wat hij doet voor het kasteel. We vragen of we een bijdrage kunnen geven voor het werk dat ze daar verzetten en dan neemt hij ons mee naar de kelder waar je wat kunt drinken, maar waar ze ook zelfgemaakte kaassoorten verkopen. We krijgen meteen twee soorten te proeven: gerookte kaas en geitenkaas en besluiten een brok gerookte kaas aan te schaffen. Nu zijn de euro’s echt verdwenen uit onze portemonnee. Als we weer terug gewandeld zijn naar het dorp (nu helling af) rijden we naar de plaats ‘Martin’ waar we een pinautomaat vinden en ons trakteren op een lekker ijsje. We zijn op tijd terug bij camping om de F1 te kunnen kijken, maar ook vandaag werkt het bekijken van de uitzending slecht, dus bestaat het kijken uit soms een minuutje wat kunnen zien op een scherm en het volgen van een liveblog. Aan het einde van de middag nog pootje baden in de beek naast de camping en vervolgens is het tijd voor de jaarlijkse vakantiepannenkoekdag.
