Schietles
Nog voor 23.00 uur gisteravond is de rest alweer bij de tent. Het paintballen zou 11 uur in de ochtend moeten zijn. Maar goed dat we een dag langer blijven, kunnen de kinderen het een dag later opnieuw proberen.
De laatste hele vakantiedag begint grauw en grijs en met miezerregen. We ontbijten zo goed als het kan buiten en trekken vandaag onze lange broeken en truien met lange mouwen aan. Die hebben we op de ijsgrot na nog helemaal niet nodig gehad, maar zo worden ze toch nog een keer gebruikt. Jesper en Daan vertrekken met Frans vast naar de paintball-loket. De rest komt later. Als de hele groep weer bij elkaar is, horen we dat we ons om met 12.00 uur moeten melden bij het paintball-loket. Om 12.00 uur is er niemand en na een kwartier geven we bijna de moed op. Dan komt er een meneer aan die de deur open doet en we gaan ons aanmelden. Dan wordt het paintballen gewijzigd in het schieten met echt wapentuig en mag iedereen met 7 verschillende wapens bij elkaar 100 kogels afvuren. Frans, Ruud, Paul, Daan en Jesper willen dit graag. De man gaat de activiteit voorbereiden en wij moeten ons om 13.00 uur weer melden. We zoeken Yannick, de zoon van Pieter en Lars, een vriend van Yannick nog op, want die hebben hier vast ook wel interesse in en om 13.00 uur staan er 7 heren gereed voor de schietoefeningen en kijken Dianne, Liske, Elisa, Krista en Pieter toe. Eerst volgt de instructie in het Engels. Pieter heeft bij de landmacht gewerkt en legt duidelijk aan de kinderen uit wat de Poolse instructeur aan ons probeert duidelijk te maken. De instructeur geeft les aan soldaten uit het Poolse leger en leert ze schieten. Dan zijn Daan en Jesper aan de beurt om alles uit te proberen. Twee soorten klein kaliber pistolen uit de schietsport, een groot geweer waarmee de soldaten oefenen in schieten. Als ze dat kunnen, mogen ze met echte wapens gaan schieten. Vervolgens een groot geweer waarmee je met een laser op je doel richt, waarbij er vijf kogels met de laser en vijf kogels met ook nog een verrekijker voor de laser geschoten moet worden. Dan nog schieten met een normaal paintballgeweer, daarna met een professioneel paintballgeweer, waarbij de paintballballetjes er achter elkaar uit vliegen als je met twee vingers om en om snel op de trekker blijft duwen. Voor de oudere kinderen en volwassenen is het laatste schiettuig een echt revolver met rubber kogels.
Na Daan en Jesper zijn Ruud en Paul aan de beurt, dan Yannick en Lars en tot slot Frans. Voor een activiteit waarvan we begrepen dat het een uurtje gaat duren, zijn we bijna 2,5 uur bezig voordat iedereen alles heeft uitgeprobeerd. Ook Krista mag ergens tussendoor en na afloop met het normale paintballgeweer heel wat verfballetjes op borden afvuren en daar wordt Krista helemaal blij en gelukkig van.
We gaan direct door naar de tent waar de Nederlandse landenvertegenwoordigers een bijeenkomst hebben geregeld om de meeting in Torun te evalueren en een keuze te maken voor de organisator van de wereldmeeting in 2019. De Nederlandse afvaardiging kiest massaal voor Kroatië. Er zijn drie voorstanders voor Italië, waarvan Krista er 1 is, alhoewel ze bij zo weinig handen in de lucht, vrij snel haar arm weer laat zakken. Ze houdt er wel een strandbal met 'vote for Italy' aan over. Als bedankje voor je aanwezigheid krijgen alle aanwezigen een gekoeld drankje van de organisatie.
Er wordt in het 'Holland House'
volop reclame gemaakt voor een 2cv-parade waar 900 2cv's aan mee mogen doen. Liske en Elisa gaan ons aanmelden. Dat is geen probleem, want er is nog ruimte zat. Om 16.45 uur moeten we ons melden bij de verzamelplaats, maar zover komen we niet eens. Als we net ons kampeerveld verlaten hebben, staan we drie rijen dik stil. Om 17.30 uur moet de eerste groep van 300 cv's vertrekken. Onder politie-escorte op de motor, rijden we in kolonnes naar het oude centrum van Torun, waar de hele groep mag parkeren aan de Boulevard. Het duurt tot bijna 18.30 uur voordat ons deel van de groep in beweging komt en een nummer krijgt, zodat de Poolse politie weet welke 2cv's erbij horen. Dan vertrekken we met de motorpolitie voorop. Kruisingen zijn afgesloten door agenten en aan het einde van de rit is de hele boulevard afgesloten voor 2cv's en wandelaars. Het duurt even voordat je weg mag, maar dan maak je toch niet gewoon een praatje met de 2cv-rijders om je heen of je speelt een partijtje tafeltennis op de bovenkant van de pukkel (extra kofferbakruimte met platte bovenkant die je aan de achterklep vannde 2cv monteert). De rit naar het centrum is erg leuk. Overal staan mensen langs de kant van de weg, die zwaaien, foto's maken of video's maken. Wij zwaaien naar iedereen terug en voelen ons net de Koningin. Ook in het centrum is het een drukte van belang. Heel veel Polen hebben de moeite genomen om te komen kijken naar de honderden 2cv's die aan beide kanten van de weg staan.
We eten wat bij een Amerikaanse kipketen. Lekker makkelijk en alles is met kip. Dan lopen ook wij langs de rijen met eendjes en de muziekoptredens die speciaal voor de 2cv-vrienden georganiseerd zijn. Als het al donker is, gaan we terug naar het meetingterrein. Het is koud deze nacht.
