Rondtoeren
We bekijken vandaag Noord-West Estland. We gaan eerst naar Keila-Joa, waar een kasteel en een waterval als bezienswaardigheid worden genoemd. Als we Keila-Joa binnenrijden worden we verwelkomd door een politiemacht. Of Ruud even wil blazen.... Alcoholcontrole. We weten dat je hier 0,0 mag drinken als je nog wilt rijden, maar deze alcoholcontrole is om tien minuten over 11 in de ochtend! Gaan de Esten al bij het ontbijt aan de drank? Geen idee. Ruud had (nog) geen druppel gedronken, dus we konden de camper op de parkeerplaats zetten. We hebben een rondje gewandeld langs een zeer brede waterval en het kasteel. Een mooi tochtje. Drie kwartier later rijden we verder naar Pakri Pank, een rotspartij naast de vuurtoren van de plaats Padalski. Padalski is een militaire legerbasis geweest tijdens de Sovjettijd. Je waant je ook wel enkele tientallen jaren terug in de tijd. Betonnen huizenblokken, boeren die met zeer oud materieel op het land werken en af en toe een oude auto. Ook heel veel vervallen huizen, ruines en wat al niet, waar de ramen zijn dichtgetimmerd of de helft is ingestort.
Na de stop bij de rotsen van Pankri Pank zijn we in Rummu op zoek gegaan een steengroeve met helder water en gezonken gebouwen. Klinkt interessant, maar waar de bezienswaardigehden van vanmorgen ruim vooraf met toeristische borden zijn aangekondigd, zijn we de weg door Rummu aan beide kanten langsgereden, maar zagen we niet waar het zou moeten zijn. Tot we een klein parkeerterrein zien en daar de camper neerzetten. We lopen het terrein naast de parkeerplaats op en zien de steengroeve, maar er zit een groot hek met allerlei sloten erop voor.
Een mannetje achter het hek doet voor personen op het terrein het hek open, maar de Russische toeristen en wij mogen er niet door, Helaas begrijpen we niet wat er allemaal aan uitleg volgt.
We rijden een stukje verder langs het stenen hek om de steengroeve, maar de onverharde weg zit zo vol gaten en kuilen vol met water, dat we na 100 meter achteruit terug gaan naar een plek waar wat meer auto's staan en besluiten te voet verder te gaan. We manoevreren ons langs alle plassen tot we ergens door een gat in het stenen hek naar het water dat erachter ligt kunnen lopen.
Hier is dan toch datgene waar we naar op zoek zijn. Een stuk helder water rondom een steengroeve en in het water staan restanten gebouwen. Bij de steengroeve hoort een verlaten Russische gevangenis, vandaar
die hoge muren en al dat prikkeldraad. De gevagenis blijkt pas per 1-1-2013 buiten gebruik te zijn gesteld. De staat van het complex doet vermoeden dat het al tientallen jaren niet meer in gebruik is. Waarschijnlijk is er ergens toch een officiële ingang, want we zien aan de andere kant van het water op de steengroeve diverse mensen lopen.
We hebben alleen geen zin om nog verder te zoeken naar een toegangsweg naar de steengroeve en er is geen brug oid te zien om aan de overkant te komen, dus we besluiten terug te keren naar de camping.
De zon schijnt vandaag weer volop en het waait best aardig op de open vlakte van de camping, dus ideaal weer om de vakantiewas te doen.
