Richting Slovenië
Er is op veel plaatsen veel regen voorspeld vandaag. Geen weer dus om buiten een en ander te gaan ondernemen. We hebben dan ook besluiten om van de regendag een deels reisdag te maken en gaan verder richting de Sloveense grens. We hebben gisteravond een reserveringsverzoek ingediend bij een camping in de buurt van Triëst. Het is een kleine camping en je moet dus reserveren. Als we vertrekken, hebben we nog geen reactie ontvangen. We besluiten er toch naar toe te rijden. Onderweg komen we een jonge knul tegen die een eenzijdig ongeluk met zijn auto heeft gehad. Hij is aan de andere kant van de weg tegen een muur aan gereden en de brokstukken liggen overal, ook de airbags zijn geactiveerd en de knul oogt zenuwachtig en onrustig. We vragen of hij hulp nodig heeft. Hij wil graag een telefoon gebruiken, want zijn telefoon reageert niet en hij probeert met onze telefoon zijn moeder te bellen. Die neemt niet op. Zouden we zelf ook niet doen als er zomaar iemand belt met een buitenlands nummer. Zijn opa neemt wel op en komt naar hem toe. Omdat de auto ook niet meer start, helpt Ruud hem de auto van de weg af te halen. Daarna bedankt hij voor de hulp en we gaan weer verder. Tussen de middag hebben we nog steeds niets gehoord, dus gaan wel bij de camping kijken. De laatste paar honderd meter naar de camping is een steile helling op, 1 auto breed. Oeps… en als we boven zijn, heeft de camping geen plek. We krijgen wel een alternatief voorgeschoteld op 20 minuten rijden (van waar we vandaan kwamen). Daar gaan we naar toe. Als we bij de volgende camping zijn, is het een kampeerfabriek met honderden kampeerplekken en stacaravans. Er is plek, dus we mogen te voet een leeg veld uitzoeken en ons dan aanmelden. Als we daar rondlopen vinden we het totaal geen camping voor ons, waar we ook nog eens bijna de hoofdprijs voor moeten betalen. Ook al is het maar voor 1 nacht, we proberen eerst een andere camping door ze op te bellen en te vragen of er plek is. Als er geen plek is, kunnen we altijd nog op die kampeerfabriek blijven. Maar we hebben beet: we bellen een camping die een plek voor ons heeft vannacht en gaan daarnaar toe. Blijkt nog weer iets verder te zijn dan de camping waar we als eerste waren, dus we rijden hetzelfde stuk weg 3 keer…. De camping ligt echt 100 meter naast de Sloveense grens. Het is een echt Italiaanse camping met veel mozaïekwerk bij de sanitair gebouwen, ook wat aftands uitziend allemaal, maar zoveel beter dan die kampeerfabriek. Ook hier prima toiletten (zelfs met papier en zeep) en het internet is prima. We settelen ons op ons plekkie, lunchen en vertrekken met de 2CV naar Triëst. Fijn dat we zo’n klein autootje hebben, want het is smal in de straten en ook in de parkeergarage. Triëst is een mooie stad, aan de Adriatische zee en heeft ook veel mooie gebouwen. We eten wat in de stad en lopen via een oud Romeins amfitheater terug naar de garage. Als we de garage uitrijden, moeten we een weg van 2 kilometer volgen de stad uit, maar deze weg gaat alleen maar steil omhoog. Uiteindelijk moet Ruud terugschakelen naar de eerste versnelling om de weg omhoog te kunnen vervolgen en slipt de auto door het vochtige wegdek, maar rijdt (gelukkig) toch weg. Dan maar in de eerste versnelling langzaam verder rijden tot we bijna boven zijn. 10 minuten later zijn we weer veilig op de camping. Vanwege de regen hebben we geen zin om alles uit te pakken en onder de luifel buiten te gaan zitten, dus we spelen Triominos bij de bar van de camping onder grote parasols. Ondanks de gestage regen van vandaag is het toch ook op meerdere momenten van de dag droog geweest. Als het goed is, is het de komende dagen droger weer.
