Polen
De Wifi op de camping in Litouwen is niet veel. Er is Wifi, maar het signaal is nergens lang gnoeg op de juiste sterkte om een verhaal op de website te zetten of om de krant te downloaden.
Maar goed dat we weer vertrekken. We rijden eerst richting de Russische grens even voorbij het dorpje Subargas. Als we dan naar een dorp verder onderweg zijn, staat er een hek en een stopbord op de weg en verder kun je niet. We staan aan de grens van Kalinigrad, een stuk Russisch grondgebied, net zoals vroeger Estland, Letland en Litouwen ook van Rusland waren.
We keren weer om en gaan verder richting Polen. Ook bij de Poolse grens mogen we doorrijden. Er worden wel auto's langs de kant gezet, maar niet die van ons. Ook mogen we bij het passeren van de landsgrens onze horloges en klokken een uur achteruit zetten. Wel raar eigenlijk. Rijd je een meter naar voren en ineens is het een uur eerder (of later).
We rijden ruim een half uur in het Poolse land en op de weg naar Augustow staan 2 agent-achtige types en die halen ons wel naar de kant. Deze mannen willen alles zien: rijbewijs, autopapieren en alle paspoorten/ID-kaarten nemen ze mee om te bekijken. We worden verzocht in de auto te blijven wachten. Ook is 1 van de mannen nieuwsgierig naar de camera op het dashboard.
Na 5 minuten komen ze weer terug en melden dat alles in orde is. We krijgen alle stukken weer terug en vervolgen onze weg. De mannen pakken hun verrekijker weer in de hand om een volgende wagen aan de kant te halen. Wellicht dat het hier niet is toegestaan om een dashcam te gebruiken, maar de camera van ons is geen dashcam, alleen kun je dat met een verrekijker niet zien.
Het is best een ritje naar Bialowieza maar rond 16.00 uur arriveren we op de camping. Dit is meer een lange achtertuin van een bejaarde dame, maar er is hier stroom, water en een schoon toiletgebouw. Er is hier alleen geen Wifi en er is alleen te betalen met cash. Het zal dus even duren voordat dit op de website te lezen is.
We hebben in Leiputrija waarschijnlijk ons afwasmiddel laten staan. Twee dagen geleden hebben we dus wat afwasmiddel geleend bij de buren. Gisteren hebben we de afwas overgeslagen. Als we zijn aangekomen, moet er dus eerst afgewassen worden, want er is niets meer schoon. We hebben nog aan het winkelpersoneel gevraagd of het afwasmiddel was (zoveel flessen met een spuitdop waren er niet in de Poolse supermarkt), maar bij gebruik krijgen we geen sop en twijfelen we ernstig of we niet met wasverzachter de afwas proberen te doen.
Gelukkig heeft hier ook een Nederlands persoon het afwasmiddel vergeten, want er staat op de camping een fles met een restje Dreft. Daar maken we dankbaar gebruik van en morgen gaan we opnieuw op zoek naar iets waar we mee kunnen afwassen.
Als we nog aan het afwassen zijn, begint het flink te donderen en we zijn nog maar net klaar of de onweersbui breekt los. We koken en eten toch buiten in de (af en toe) stromende regen.
Onder onze luifel zitten we min of meer droog en koud is het hier helemaal niet ondanks de regen.
