Gevonden voorwerpen
Als we in de ochtend wakker worden, zien we een strak blauwe lucht! Na het ontbijt lopen we naar de bushalte, ruim 500 meter bij de camping vandaan. Voor 12,50 pond mogen we met zijn vijven de hele dag met de bus reizen in Edinburgh en we starten in een dubbeldekker. Na een goed half uur stappen we weer uit en beklimmen we op verzoek van Paul een berg in Holyrood Park, Arthur’s seat, meteen het hoogste punt van Edinburgh. We dalen af aan de andere kant van de berg en willen dan op zoek gaan naar een carboot sale op een paar kilometer buiten het centrum. Als we weer in de bus stappen ligt er een telefoon op de stoel waar we willen gaan zitten. De dame achter ons ziet het en overhandigt de telefoon aan de chauffeur. Vijf minuten laten blijkt een jongeman 1 meter bij ons vandaan tot zijn schrik te merken dat hij zijn telefoon kwijt is. Onbegrijpelijk dat hij niets gemerkt heeft van de commotie toen we waren ingestapt, maar gelukkig had de chauffeur de telefoon.
Bij een overstap naar bus 38 die ons in de buurt van de carboot sale moet brengen, schreeuwt de chauffeuse hard iets de bus in over een ‘last stop’, maar we begrijpen dat niet. We rijden ook gewoon verder. Als we hebben aangegeven dat we eruit willen, blijken er ineens geen haltes meer te zijn en kunnen we pas een flink eind bij onze bestemming vandaan uitstappen. Dus maar weer een flink stuk lopen. Op de plaats van bestemming blijkt de verkoop om 1 uur in de middag afgelopen te zijn, terwijl wij er rond 2 uur zijn……Pech gehad. Paul en Krista gaan wat te drinken en eten halen in de naastgelegen supermarkt. Geen idee in wat voor wijk we beland zijn, maar terwijl de rest staat te wachten op Paul en Krista, rijden de taxi’s af en aan om mensen met tassen vol boodschappen een lift naar huis te geven. Ook een stel Indiers gaan met de taxi naar huis, maar als ze weg zijn, ligt er nog een pak met 16 rollen toiletpapier in hun winkelkarretje. Daar komt natuurlijk niemand meer om, dus Hollands als we zijn, ontfermen wij ons over de 16 rollen en gaan we met 2 overvolle rugzakken weer terug naar het centrum.
Als we bij de supermarkt op de bus wachten wordt ons een mapje met pasjes in handen gedrukt door iemand die dit mapje in deze straat gevonden heeft en of we die aan de buschauffeur willen geven als de bus eraan komt. Wat er allemaal niet gevonden wordt op een dagtocht door Edinburgh.
Als we nog een rondje door het zeer drukke stadscentrum hebben geslenterd (veel muziek en optredens en een anti – Trump demonstratie), Krista hebben losgelaten in een echte Harry Potter winkel en Jesper hebben voorzien van wandel- en voetbalschoenen zoeken we de bus weer op en gaan campingwaarts.
Daar kunnen we genieten van een zonnige avond, wat betekent dat het echt wel kan: een hele droge (en zonnige) dag in Schotland!
