Back on the road again
We worden laat wakker, ook wel eens lekker. Na een uitgebreid ontbijt vertrekken we naar het 20 kilometer verderop gelegen dorpje, waar de lokale garagist uitkomst moet bieden voor ons uitlaatprobleempje. Onderweg blijft de door ons gemaakte constructie goed zitten, maar met enige schaamte verplaatsen wij ons door Noord-Noorwegen. Wanneer we bij de garage aankomen wachten we keurig netjes op onze beurt. Wanneer blijkt dat we voorlopig nog niet aan de beurt zijn, vragen we eerst maar eens of de monteur denkt dat hij ons zou kunnen helpen. We worden naar de baas gestuurd. Daar blijkt dat ze niet beschikken over de juiste lasapparatuur. We worden doorverwezen naar Storslett 70 kilometer zuidwaarts. Lekker hoor, moet je 100 kilometer met een kapotte auto rijden voordat je deze ergens kan laten repareren. We gaan maar weer onderweg. Met een slakkengang vanwege gebrek aan motorvermogen en het lawaai producerend van 25 harleys verplaatsen wij ons. Aangekomen bij de garage worden we vriendelijk ontvangen en snel geholpen. Binnen een kwartier staat Dombo op de brug en is de monteur al druk aan het sleutelen. Hij lijkt niet erg onder de indruk van ons knutselwerk, snel heeft hij de uitlaat er onderuit. Hij verdwijnt naar een aparte ruimte achter de indrukwekkende werkplaats, waar alles wat motorisch wordt aangedreven kan worden gerepareerd. Ondertussen maken we kennis met een Nederlands echtpaar dat al een week problemen heeft met hun vrijwel nieuwe camper. Eerder waren zij bij de garage in Alta, waar ze niet goed werden geholpen en zelfs werden geschoffeerd. Als het ze niet beviel moesten ze maar een andere garage zoeken. Makkelijk gezegd wanneer dat 180 kilometer verderop is. Toch hebben ze dat gedaan. Blij dat wij niet terug zijn gegaan naar Alta.
Inmiddels loopt de monteur trots als een aap met zeven .... eh trots als een pauw en een grijns van oor tot oor langs met zijn net verrichte laswerk. Terecht want het zag er ook keurig uit en al met al had hij het snel voor elkaar. Na drie kwartier stonden we weer buiten en klonk Dombo weer als een naaimachientje. Dit adres is een echte aanrader voor als je ooit in de regio met panne komt te staan ;-)
We rijden vervolgens zo lang mogelijk door totdat we een camping vinden. We zoeken een camping waar we kunnen wassen en waar ze ook beschikken over een droger. Bij de eerste camping blijkt de droger stuk. Op naar de volgende. Daar hebben ze geen droger. Als we aangeven dat we dan verder gaan vraagt de dame nog of de kinderen een rendierkalfje willen zien en aaien. De campingeigenaars runnen een rendierfarm en het jonge rendiertje is na een aanval van een adelaar van de rots gevallen en de moeder heeft het daarna verstoten. Er waren ook jonge konijntjes van twee weken oud en lammetjes van enkele maanden. Na het zien van deze beestenbende wilden de jongens niet meer naar de volgende camping en besluiten we hier de nacht door te brengen. De camping hebben we voor onszelf en van de 15 hutjes die er staan, zijn er ook slechts 2 bezet. Aan de rand van de wei staat ook nog een oude in onbruik geraakte Bedford vrachtwagen.
Morgen gaan we wel weer op zoek naar een camping met was- en droog gelegenheid.
Het verslag blijft een dagje liggen, want in deze rendierenfarm, waar men nog geen gebruik maakt van betalingen met betaalkaarten, is Wifi helemaal een onbekend verschijnsel.