2CV Meeting

We zijn nu 2 dagen op de wereldmeeting. Als je onze kampeerplek ziet, dan denk je niet dat het erg druk is. Er zijn echter vele kampeervelden en het is super druk. We denken dat er bijna 3.000 eendjes en eendachtigen zijn. We zijn op het terrein naar de rommelmarkt geweest, naar de onderdelenmarkt (maar de belangrijkste onderdelenaankopen kunnen we na 1 dag al niet meer vinden en zullen wellicht opnieuw aangeschaft moeten worden; gelukkig komen ze na een uur de auto en aanhangwagen uitmesten in het donker, want de enkele bouwlamp die het terrein kent, valt ook spontaan uit, weer tevoorschijn), naar het Citroenmuseum, de miniatuurracebaan, de crossbaan en het snelheidscircuit geweest.

De mooiste activiteit is 2CV's kijken op het terrein. Ze komen o.a. Nederland, België, Luxemburg, Duitsland, Engeland, Polen, Zwitserland, Oostenrijk, Spanje, Italië, Noorwegen, Zweden, Noorwegen en Slovenië. De een is nog mooier uitgedost dan de ander. Ook als je je hier in de buurt begeeft, zie je in elke straat en bij elke winkel, benzinepomp, parkeerplaats of bezienswaardigheid 2CV's staan. Een kleine selectie zie je hieronder.

 

De grootste moeilijkheid is het weer. Het is hier ondraaglijk warm zodra de zon tevoorschijn komt (tegen 8 uur 's ochtends). Dan vluchten we snel de tent uit en gaan in de schaduw van de tent ontbijten.

Als we klaar zijn om op pad te gaan, lopen we zoveel mogelijk niet in de zon, maar dat is op een terrein als bij Motorland vrijwel onmogelijk. Na regelmatig uithijgen en bijtanken ( we drinken meer dan 15 liter weg op een dag en met ons duizenden andere meeting bezoekers, zodat gistermiddag de mega-supermarkt in Alcaniz geen druppel water meer in de schappen had staan),   redden we het dan toch om op het meetingterrein te bivakkeren tot 12 uur-1 uur. Daarna ontvluchten we de hitte om pas ruim na 18.00 uur weer terug te keren.

Als je water in je auto of in de tent staan, is het na een dagje op pad gaan bijna warm genoeg om er de afwas mee te doen.

Ook het watertappunt midden op het terrein leverde uit de koude kraan, alleen warm water. Je hoeft er alleen nog maar een theezakje in te hangen en je kunt thee drinken. We zijn het ook inmiddels gewend om lauwe en 'warme' dranken te drinken en genieten volop van een beker koude melk en frisse toetjes, die we direct na aankoop verorberen omdat we niets koel kunnen houden.

Onze dagelijkse boodschappen bestaan dan ook, behalve de liters en liters vocht uit wat plakjes kaas en plakjes worst, die we proberen te laten overleven tot de volgende ochtend om het dan op het brood te doen en de rest direct op te eten. 

Als je dan eindelijk durft terug te keren naar het terrein, waait het zo hard dat het een kunst op zich is om wat te eten te koken. Zeilen en ook halve tenten waaien weg, maar aan de andere kant is de harde wind ook wel verfrissend.

 

Pas na half 9 's avonds wordt het weer wat aangenamer en kunnen we weer vrijuit bewegen, want dan verdwijnt de zon weer. Op vrijdag hadden we het geluk dat er zeer sporadisch een wolk voor de zon kwam en dat scheelde toch heel wat graden in de gevoelstemperatuur.

 

We hebben alles hier gezien en gedaan wat we wilden doen. Vanwege de hitte hebben we besloten om een dag eerder hier te vertrekken en in Frankrijk weer een echte camping met schaduw onder prachtige bomen, fatsoenlijke douches en een zwembad op te gaan zoeken, ondanks felle bezwaren van Paul, want die wil alles zien en meemaken tot en met de laatste minuut.

 

Na het monteren van de laatste accessoires en het bijvullen van het oliepeil zijn we klaar om aan de eerste etappe richting huis te beginnen. Zodra we een nieuwe bestemming hebben, zullen we dat laten weten.